Aşk Tuzağı Şiiri - Rıdvan Kıraç

Kırmızı dudağından çıkan siyah çatallı dili
Koklardı havayı iştahlı ve hâkim
Süzülürken peşinden avının
Öyle sessiz, öyle mağrur, öyle sakin

Sarılırdı hışımla yanına varınca avının
Nefes aldırmadan aşkı ile
Boğardı adeta şehvetinden
Ve bir çocuk bırakırdı kucağına ayrılırken

Avı kendinden geçmiş sinirleri kilitlenmişken
Ayrılmak kolaydı artık dişi yılana
Çocuğu da alıp veda ederken
Nafakasını atmıştı çoktan çantasına.

İşte böyle minik aşk hikâyemiz
Av besili, yılan aç,
Yüzyılın diğer aşkları gibi sıradan,
Sarıl, döllen, nafakalan ve kaç!