Bir demiryolu işçisi gibi dolanıyorum rayların kenarında bir başıma
Güneşin kavurucu sıcaklığı tepemde bana ateş atarken
Göğsümde rüzgarın yılgın sertliği ve özlemim yüreğimde saklı
Hani bir vakit olurda rayların çıtırtısını duyarsam
Semafor tellerinin yankılandığını hissedersem
İşte o vakit çıkarım yoluna
Elbet yansıtır ışığını bana
gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Devamını Oku
söz birliği etmişcesine
'aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra'
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta