Bir demiryolu işçisi gibi dolanıyorum rayların kenarında bir başıma
Güneşin kavurucu sıcaklığı tepemde bana ateş atarken
Göğsümde rüzgarın yılgın sertliği ve özlemim yüreğimde saklı
Hani bir vakit olurda rayların çıtırtısını duyarsam
Semafor tellerinin yankılandığını hissedersem
İşte o vakit çıkarım yoluna
Elbet yansıtır ışığını bana
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta