Yüreğimi deniz sarıyor, yanmakta olanı ne şiir anlatabiliyor, nede sözcükler.
Ummana düşen tenden geriye kalan sözcüklere esir düşüyor aklım
ve kabilemden öte sürülüyorum, benden içe düşen aşk ile.
Karnımı deşen keskin kılıcın ucu değildir canımı acıtan,
kılıçtan ayrı olduğumu düşünüp onu bana saplayanın halidir.
En amansız anımda iken çıkıp gittim kendimden,
şimdi ben onsuz o bensiz yola devam etmekte.
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta