Acılı günlerimin içine doğan tebessümüm,
İstanbul’un doğasından Ege’nin üzerine doğan güneşim.
Keder dolu o kara gecelerimi sellere verdim.
Sevdiceğim ben seni gün batımındaki kızıllıklarda sevdim.
Ay ışığında aşk şarabını senin elinden içtim,
Ben mi? sen mi? Yoksa biz mi bir birimizi sevdik?
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta