Aşk Sobelesin Bizi Şiiri - Ayşe Tural

"günaydın" diye başlayıp söze
nakışsız bir hüzün gibi
adını bulutlara yazsam, diyorum
işte o zaman rehin kalır mı gözlerin bende?

alaza keser yüzüm bakışlarından
düşlerimin yelkenlerini birer birer
suya düşürürken sen
daldır gözlerini derin maviliklere...
GEL AŞK SOBELESİN BİZİ...

usulca kalkar ya hani trenler
yalnızlık istasyonlerinden
hüzünler gömülür akşama...
işte o zaman, ellerin gelir aklıma
çoğalır içimin ırmağı, delice akar sana...

lavanta kokulu mendiller gibi
güz mavisini al da gel
limon kokuları içinde şimdi akşam
nehirleri atla üşüyen geceleri unut
gel, Akdeniz'ime demir at...
AŞK SOBELESİN BİZİ...

rengini bulamamış karanlıklar
bana göre değil
kaç gel, bin yıllık yalnızlığımıza
nokta koyalım birlikte
dağılmış ellerim, gel toplayalım seninle...

suskunluklarım sona ersin gelişinle
aşkımız gün olup eskimesin sakın
sular uyanır
beklemelr biter bir gün...
yalnızlıklaradır noktalarım...
haydi gel
AŞK SOBELESİN BİZİ...

düşlerimin kırılan sesinde
SEN çınlıyorsun...
kırgınlıklarını ver
yaşama sevinci armağan edeyim sana...
arkası yarınlarımız olsun
bitmeyen mor akşamlarda...
bir kahve molasında
dinlensin kucağında sevdalı başım...

bütün olalım parçalanmadan
inadına sevgisizlerin...
usulca kapansın gökler
saklasın kem gözlerden ikimizi
kalplerimiz çarpsın aynı anda
aşkların dargın yüzüne inat
haydi gel,
AŞK SOBELESİN BİZİ...

geçmişin sofrasından
el ele kalkalım seninle
yeni şölenlerde buluşsun gözlerimiz
terlesin avuç içlerimiz sevdadan
bereketlensin gönül soframız...

nar çiçeği, buğday başağı
günebakanlar dolsun yüreğimize
kendi masalımızı yazalım şimdi
sevdayı dizelim inci inci...
gel haydi
AŞK SOBELESİN BİZİ...