sevgi olmadan tenler dokunsa birbirine ne olur ki? elde var sıfır!
insan boşlukta kaldığında o boşluğa sıkı tutunmalıdır. çünkü bir daha asla bir boşluk kadar sınırsız ve zengin bir şeye rastlayamayabilir. insanın dehası da, gücü de zorluklarda ve yokluklarda ortaya çıkar. bir güçlüğü yaşamazsanız onu aşıp aşamayacağınızı nasıl anlar ya da deneyebilirsiniz ki.
insan yaşadığı ne olursa olsun onun hakkını vermeli belki de o boşluğa büyük bir resim çizebilirsin aklındaki gri renklerden uzak olduğun için. acı tükenmeli ki karşına çıkmasın güce muhtaç olduğun anlarda. çok sevdiği adamı/ kadını unutmaya çabalamak da aynı yersizliğin sonucudur. kimse yaşadığını unutmaya çalışmamalıdır, zaten bir insanı unutmak o insana dair sayısız şey hatırlatır insana.
boşluğu, yokluğu, acıyı, yalnzılığı; yani size verilmiş olan şeyleri sevin! onlar sizin çünkü. insanın acısını, düştüğü boşluğunu bırakabileceği bir cami avlusu yok çünkü!
Kayıt Tarihi : 29.3.2013 17:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!