Gerektiğinde sevebilmeli insan korkusuzca.Ateşe yürüdüğünü bile bile bir yol seçmeli kendine; ya aşkla kavrulup pişman olmadan yaşamayı bilmeli,ya da cesaretsiz olup kurtulabilmeli o bağlılıktan.Ve gerektiğinde hayallerini yaşanmadan hisssedebilmeli insan. Belki gerektiğinden uzakta ve yalnız,belkide başı ucunda arzularının.Yaşanmalı her şey zamanında.Yaşanmalı ki geriye dönüp hatırlanmalı bütün yaşanmışlıklar,hatırlanmalı ki sahip çıkılabilmeli hayat veren her ayrıntıya.Ununtulmamalı yanlışlar da doğrular da.Belki mutlulukla,belki hüzünle yaşanmalı her an.Umutsuz olsada devam etmeli insan hayatına.Yeniden yön vermeyi öğrenmeli yaşamına,bambaşka bir rüyada uyanabilmeli bir diğer güne ve koşabilmeli bütün imkansızlıklara...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
