Gerektiğinde sevebilmeli insan korkusuzca.Ateşe yürüdüğünü bile bile bir yol seçmeli kendine; ya aşkla kavrulup pişman olmadan yaşamayı bilmeli,ya da cesaretsiz olup kurtulabilmeli o bağlılıktan.Ve gerektiğinde hayallerini yaşanmadan hisssedebilmeli insan. Belki gerektiğinden uzakta ve yalnız,belkide başı ucunda arzularının.Yaşanmalı her şey zamanında.Yaşanmalı ki geriye dönüp hatırlanmalı bütün yaşanmışlıklar,hatırlanmalı ki sahip çıkılabilmeli hayat veren her ayrıntıya.Ununtulmamalı yanlışlar da doğrular da.Belki mutlulukla,belki hüzünle yaşanmalı her an.Umutsuz olsada devam etmeli insan hayatına.Yeniden yön vermeyi öğrenmeli yaşamına,bambaşka bir rüyada uyanabilmeli bir diğer güne ve koşabilmeli bütün imkansızlıklara...
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
