Aşk şeriatı Şiiri - Behçet Gülenay

ayrılmak bile güzel
yol sevgiliye varacaksa
bekleyecekse sevgiliyi göz
hep dursun ufku nemli gözlerde kavuşma isteği

bu bir aşk şeriatıdır
gözlerimle düşünmek aklıma geldi
gözlerim ki bir dervişin heybesi
doğan her gayrimüslim çocuk en az benim kadar kutsal
yüzünü görmediğim insanlar
bugün bir başka sıcaksınız, dost, kardeş
kuşlar daha bir anlamlı ötüşmekte
güneş başka bir parlak, güzel
ırmağın sesi daha coşkulu, mesti naz
ilk defa biri öpüyor beni böyle serin, rüzgârdır
boyacı çocuk daha içten
“boyarım abiler, boyarım parlatırım” diyor
çiçekçi kız başka bir tebessümle
kırmızı bir gül uzatıveriyor
aha şuramda bir şey kıpırdanıyor, âsûde

siz ki sevdiğim kadar sevgili
siz ki
size âşık kendimin ellerinden tutabildiğim kadar aşk
kendimin ellerinden tutuyorum sevgiye bağdaş kurup
seviyorum sizi ey insanlar
aranızda ben varım

yasin gülen gözleriniz, nehirler akıyor içime
havf ve reca arası köprüler kuruyorum
sevmeyi öğreniyorum
satın alarak sabır kumaşını resâil çarşısından
aşka örtünüp girin ülkeme
semtine ermeseniz de en güzel insanın
gül yeşerir umuduyla serpin ateşe su

Behçet Gülenay