Aşk Sahili Şiiri - İsmet Can

Çok yazdım, “Seni Seviyorum” diye
Sahil kumlarına
Defalarca kalplerimizin resmini çizdim
Kalın çizgilerle
Dinletemedim dalgalara
Sildiler her sahile gelişinde
Yine de inat ederek
Peşi sıra tekrar yazmış olsam da

Aslında
Aslında, sahil kumları değil sana haykırdığım yazmalar
Her kalp çizişimde, birer çizik atılır kalbime
Aslında umursadığım şey bu işte

“Seni Seviyorum” diye yazmamdaki kasıt
Aslında seviyor olabileceğinden
Benden başka okuyan mı oldu sanki yazdıklarımı
Aslında
Sen bile okumadın ki
Zaten yoksun burada
Kızmak bile içimden gelmiyor
Sahilin dalgalarına
Deniz kuşları dahi şahit olmuyor
Sensiz, ‘senli yalnızlığıma’
Nerden bilsinler ki seni sevdiğimi
Onlar plankton peşinde
Kim bilir
Belki de platonik aşklar peşinde

Çok aşklar yaşanmış bu sahilde
Hep hikayeleri anlatılır
Nedendir bilinmez
Biz yaşayamıyoruz
Hikayeler mi sona erdi
Yoksa sahil havasında mı değil
Acaba bizde mi eksiklik

Seni unuttum sanma rüzgar
Yüzümü tokatlıyorsun defalarca
Ürperten soğuk elinle
Şişt diyorsun bazen kulaklarıma
Esinti tınılarını dinlemem için
Canımı sıkıyor
Uzak alizelerden getirdiğin güfteler
Vokal yapmasın söyle
Sahil kayalarına vuran köpükler
Hava atma, havamda değilken

Çok izler taşır sahil kumları
İnsana dair
Ve o izleri siler inatla dalgalar
Berrak, yalın bir silgi misali
Ancak yürekteki izler silinmiyor, deniz
Yürekte de bir deniz var, bilmediğin
Sevdadan bir damla karışmış
Deniz kadar berrak, temiz
Senin gibi deniz

Bir çift ayak izi olsun istiyorum, aslında
Aslı, astarı olan
Peşinden sürüklesin izler
Önce kokusunu hissettirsin rüzgar
Sevgilimin geldiğini anlayayım
Aşk sahiline
Ve beni ona götürsün, ayak izleri
Deniz, kum ve rüzgar

Anılarımda saklayayım sizleri

22 11 2011

İsmet CAN