Aşk Risalesi 10 Şiiri - Harun Guven

Hiç düşündün mü insanın sınırı neresi? Elinin uzandığı mı? Gözünün uzandığı mı? Gönlünün uzandığı mı?

-Elinin uzandığı sınıra sahip olanlar elinin ulaştığı yere kadardır. Yetinmeyi bilir. Nasibi ne ise onu alır fazlasını istemez. Ayrıca tuttuğu kadar, dokunduğu kadar yada elinde olduğu kadardır. O insanlar için önüne gelenin varlığı çok önemlidir. Tamah etmek, azla mutlu olmak, ve şükür etmek zira cok önemlidir. Ve bu insanlar fedakar olurlar ve hadlerini, çaplarını bilirler. Bir eyleme yada duruma karşı bu kişilerin elde mevcut olanla müdahelesi söz konusudur. Bu kişilerden helva istiyorsanız; unu, yağı ve şekeri temin etmeniz gerekir. Ve helvanın nasıl yapıldığınıda tarif etmelisiniz. Yani verdiğiniz şeyler ve tarifiniz onun yapmasına etkendir. Bir şeyi eksik bırakırsanız oradan olumlu netice alamazsınız. Bu insanlar duygusaldırlar ve en önemlisi birilerinin yönetiminde olurlar. Özgür irade zayıf ve özgüven eksiktir. Güdüm duygusu üstlerine çöreklenmiştir. Kısacası hayatta bir toplulukla organize hareket ederler ama tek başına işlevsizlerdir.

-Gözünün uzandığı sınıra sahip olanlar realisttir. Taklit yetenekleri üst seviyededir. Doğru yola doğru adımla gitmek için etrafı izlerler. Farkındalıkları yerindedir. Tecrübe ederler. Düşe kalka yol alırlar ama başarmak onlar için hedeftir. Sonuç başarmak değildir. Özgüvenleri bildiği olaylarda üst seviyedeyken; bilmedikleri durumlarda özgüven düşer hatta özgür iradeleri ellerinden uçar. Hem ekiptirler hemde ekipte lider olma gibi özellikleride mevcuttur. 1 kere deneyimledikleri şeylerden daha sonraki tekrarlarda harikalar oluştururlar. Duygusaldırlar ve hislerini mantıkla karara bağlarlar. Çıkarcı ve bencillik özellikleri üst düzeydir. En büyük sıkıntıları yanlışı doğru sanıp sıkısıkıya bağlanmalarıdır. Siz ona helva için malzeme verirsiniz o size ondan çeşitler türetebilir.

-Gönlünün uzandığı sınara sahip olanların varlığı azdır. Onlar mantığı asla kabul etmezler. Onlar için duygu ve hislerin azameti daha önemlidir. Liderlerdir yalnız öne çıkmazlar. Fedakardır. Zarar dahi görseler yollarından dönmezler. Mantığı kabul etmezler derken; sanmayın, mantık yoktur demek değildir. Onlar mantığı ruhlarında hisleri ile bütünleştirmişlerdir. İnandıkları doğrulara teslim olmuşlar ve büyük bir azimle bu doğrular üzre mücadele ederler. Gönül coğrafyaları sonsuzdur. El yada göz onlar için keşif değildir. Bir maddenin varlığı yani mevcudatı o kişilerde kalbe tesir eder. Görmesi, dokunması, önemli değil... Gönülden hissetmesi bu sürecin en önemli saç ayağıdır. Mesela yemenli Veys, mesela Aşık Veysel, mesela Hallacı Mansur, mesela Pir Sultan Abdal... Günümüzde de çok vardır bu şahsiyetlerden, hatta toplumumuzda da bu ruh mütamadiyen gün yüzüne çıkar. Bir şehit cenazesinde bilmese bile kim olduğunu Erzurum'dan şehitler ölmez diye yürür Ali amca... Yada evinin balkonundan alkışlar, Fatma teyze; pandemide canını dişine takan sağlık çalışanlarını... Bir deprem olsa evdeki öğününü paylaşır deprem bölgesi ile... Yada milli maç heyecanında o gururu yaşar sokaklarda... Aziz Sançar nobel ödülü alınca sevinir.. Karabağı alan Azerbaycan gibi şükreder... Gönlü ile dokunan azizim herşeye hükmeder... Çünkü görülmez bir bağdır bu gönül işi, bir uçtan bir uca "ademe"şifreli... Üstad diyor ya;
Kalpten kalbe bir yol vardır bilinmez,
Gönülden gönüle gider yar oy yar gizli gizli...
Gönül sınırlarının uzandığı gizli ışığın, insanlığı aydınlatması dileğiyle...