Aşk Pınarı Şiiri - İbrahim Bayraktar

Gönül yarasının ilâcı sevgi,
İçmeyenler onun adını bilmez.
Bir an ayrı kalsa sararır rengi,
Çekmeyen hasretin tadını bilmez.

Güzellik sözdedir, gözde değişir,
Kalbe girmiş ise aşka dönüşür,
Gönül arzularsa kul da sevişir,
Öpmeyen yanağın tadını bilmez.

Kurumuş topraktır aşkı bilmeyen,
Göz göze gelip de vuslat olmayan,
Bir güzeli sarıp, kucaklamayan,
Islanmış dudağın tadını bilmez.

Miski amber kokar narin tenleri,
Bedeninde toplar gonca gülleri,
Hele o sıcak, yumuşak elleri,
Tutmayan onların tadını bilmez.

İnsanı kavurur aşkın ateşi,
Her yerde bulunmaz onun bir eşi,
Şu yalan dünyanın kızgın güneşi,
Yatmayan güzelin tadını bilmez.

1998/ANKARA