Altın Sarısı Yalnızlığım

Şimdi gurup vakti, ufuk kan kırmızısı,
Yüzümde gurubun şavkı, altın sarısı,
Ama sen halâ ortalıklarda yoksun,
Alnımın yazısı, yalnızlığımın yarısı.

Kalabalığa karıştığımda, sen yoksun,
Aslında her taraftasın, aslında çoksun,
Her yöne baktığımda sen varsın ama,
Seni istediğim zamanlarda sen yoksun.

Kuru ağaç misali yalnızlığım, dal misali hür,
Bazen bir orman gibi coşkulu, kuş gibi özgür,
Ağladığım zamanlarda hüngür hüngür,
Ben yine yalnızım; çünkü sen yoksun.

Yıldızlar ışıl ışıl, geceler aydınlık,
Sokaklar mahşer yeri gibi kalabalık,
Gündüzlerse benim için hep karanlık,
En çok istediğim zamanlarsa yalnızlık.

Kâinattaki varlıklar uykuya daldığında,
Ben kendimle baş başa kaldığımda,
Yalnızca sen, senin hayalin kalır,
Bir tek sen kalırsın hayatımda.

01/04/2003