Aşk Pazarı Şiiri - Güven Küçük

Oysa ki Sabah sağ ayakla çıkmışım evimden
Dilimde 3 5 kelime dua
Cebimde birkaç gram mutluluk
Heybemde değeri olmayan birkaç avuç Güven
Doktorumun hep yanında dursun dediği
Bir tablet sadakat , bir nefeslik sevgi
Düştüm yollara

Sokakta mutlu veletler vardı oynaşan
Gelin çocuklar gelin dedim gönülden
Sizin için birkaç gram mutluluk var ceplerimde
Kaybetmeyin gülüşlerinizi ve mutluluğunuzu
Sardım tebessüme koydum ceplerine
Tek başına kaldırımda oturmuş , Çocukluğum takıldı gözlerime
Elveda dedim gözlerim yaşlı
Cebimde kalan son mutluluğuda koydum onun ellerine

Birkaç sokak sonra dostlar kesti önümü
Onlar dertlerini anlattılar ben dinledim
Ağlayanlar oldu gözyaşlarını sildim
Yanmışti yürekleri su serptim
El uzattım ellerine , sırtımda taşıdım
Kendi duraklarina gelince indiler
Elveda dedim canım yanarak
Sırtımdan çıkarttigim kurşunların ,
Heybemdeki Güven’e sararak biraktim avuclarina

Sevdiğim kadına rastladım
Bir kafenin sigara içilen kısmında , tanıdık bir masada
Benim gözüm ondan başkasına kördü
O başka bir göze bakarken ,bir an beni gördü
Yüzünde tanıdık bir gülümseme
Dilinde duymaya alıştığım kelimeler vardı
Elveda dedim çıktım hayatından dilimdeki dualarla
Doktorumun verdiği bir tablet sadakati
Bir nefes sevgiyle süsleyip bıraktım masasına

Akşam dönerken mezarıma
Uğradım semt pazarına
Alacak verecek birşey kalmamış hayatımda
Burda aşklar satılır dediler ,
İki metrekare yer verdiler
Bir neşterin ucuna astım canımı
Ve bedava yazdım koydum tezgahıma
Kanımla doldurdum poşetleri Alan olmadı
Bedava verdim kalan canimi alan olmadı