Kendi mezarını eşmekmiş
Aşk, ölmekmiş meğer yaşarken
Takılıp yüz üstü düşmekmiş
Aşkla dolu dizgin koşarken.
Bile bile yaşarsın onu
Aşığın da aşkın da sonu
Bu, hayatın son istasyonu
Tükenmek, zirveyi aşarken.
Kayıt Tarihi : 2.7.2016 19:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!