Öylesine Şiiri - İlyas Kaplan

zamanın yerle yeksan ettiği
aşk dokununca kapanır gönül kafesim ölür mimoza
yağmurlar nisanlara taşısın aşkımın gizemlerini
sokaklar sevdalarımın eşkiyalıklarına gark olsun

sırrı tutulamamış rüyaların girdabından
heyelanları tonlarca incecik bir uçurumun
anaforuna doğru düşüyorum

susmadı kalbimin o çığırtkan gürültüsü
aşklar ölmeden büyümüyor buralarda
parlayan yıldızlara adları yazılmadan önce

feryadın en çığlıklısı yığılır düşer kulaklarıma
ayıklarım acılarını uykusuz gecelerin
kaç kez umudu olmuşlardı hayallerimin
hala dertliyim
hala efkarlı...
öylesine dağınık

yanılgıların en zanlısını tadarım binlerce kere
korkular şüphelerimin peşi sıra dizili
arkamda hayaletler önümde uçurum
kan ter içinde cebelleşirim vuruşurum
kimsesizim
mecalsizim
öylesine yapayalnız

gel-gitlerin en çılgını vurur duygularıma
gönlümün ıssız sahilleri yudumlar zehrini
can çekişirim
Allaha ısmarladık
hoşça kal
elveda

kimsesiz vadilere sokulur kelebek ihtiraslarım
aşksız yüreğin ateşiyle yanılmaz ki
narıyla kavrulacağım bir sevda arıyorum
hala derbederim
hala virane...
öylesine biçare

redfer