nerede bir dağ görsem,
sıradağlar olmak geçer içimden,
aşılamayacak kadar yüksek, erişilemeyecek kadar uzak
bütün endişelerden arınmış, korkuları geride bırakarak…
seyretmek gün boyu, yamacımda rüzgar dalgalı tarlaları
ve her gece adımlamak, ay ışığının açtığı o sonsuz yolları…
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
