Büyüdün artık aşk. Sana gerçekleri anlatma vakti geldi sanırım...
Adını ilk koyduğum zamanı hatırlıyorum. Önceleri ne olduğuna karar verememiştim. Küçük bir kalbim vardı. Yerinde duramıyordu. Sığdıramıyordum hiçbir yere. Anlattığımı hatırlıyorum arkadaşlarıma; aşk dediler. Aşk olmalı bunun adı. Ve karar verdim, aşk olacaktı. Aşk oldu. Aşk olsun çocuk, aşk olsun.
Aşk büyüdükçe, bende büyüdüm onunla. O hep aynı kaldı oysa. Büyüdükçe uzaklaştım ondan. Büyüdükçe, sığmadık birbirimize. O küçücük kalbine kocaman acılar sığdırmıştı. Ben ise kocaman kalbime küçücük mutluluklar.
Büyüdün artık aşk. Sana gerçekleri anlatma vakti geldi sanırım...
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
kutlarım dost kalemi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta