Bir yaz gecesinde, ıhlamur kokularıyla
Ilık bir rüzgar gibi doldun yüreğime…
Alevmiş, ateşmiş aşk, bilmedim…
Ben seninle sevgili,
Yaşamaksa yaşamak, değilse ölmek istedim…
Gece gibi karanlık kirpiğinin teline
Takılınca yüreğim, özgürlüğü kaybettim…
Esaretmiş, zulümmüş aşk, bilmedim…
Ben seninle sevgili,
Yaşamaksa yaşamak, değilse ölmek istedim…
Büyülü dudaklardan dökülen bir gülüşle
Bir toz gibi uzaya, savrulup dağılmakmış.
Erimekmiş, bitmekmiş aşk, bilmedim…
Ben seninle sevgili,
Yaşamaksa yaşamak, değilse ölmek istedim…
Yıllar boyu beklenen, aranan sevdasın sen.
Bir bakış kadar yakın, bir ses kadar içimdeyken,
Özlemekmiş, fırtınaymış, tufanmış aşk, bilmedim…
Ben seninle sevgili,
Yaşamaksa yaşamak, değilse ölmek istedim…
Nermin SEYRATLI
-------------------------------------------------------------------------
DOST KALEMLER'DEN;
-------------------------------------------------------------------------
Seni özlemek bir deniz ise,
Ben çoktan sürüklendim derinlere!
Varsın, çıkacak bir rıhtımım da olmasın!
Seni özlemek bir sonsuzluk ise,
Ben çoktan kayboldum, olmayan yarınlarda!
Varsın, bir yerim yurdum, adresim de olmasın!
---------------------
Gül BAŞPINAR
-------------------------------------------------------------------------
Nermin Seyratlı
Kayıt Tarihi : 30.1.2016 17:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben çoktan sürüklendim derinlere!
Varsın, çıkacak bir rıhtımım da olmasın!
Seni özlemek bir sonsuzluk ise,
Ben çoktan kayboldum, olmayan yarınlarda!
Varsın, bir yerim yurdum, adresim de olmasın!
Sen özlemek yüksek bir kayalık ise,
Ben çoktan parçalandım o kayalara çarpa çarpa!
Varsın, bir mezar taşım da olmasın!
Biliyorum, delice bir aşk bu!
Senin çaldığın o günden beri,
Kendimde de değilim!
Biliyorum, bu kadar sevilemez!
Bu kadar özlenemez bir insan diyorum!
İmkânsız böylesine bir aşkı,
Bu kadar küçük bir yüreğe sığdırmak diyorum,
Diyorum da…
Ama seni sevdikçe büyüyorum, bende bu aşkla birlikte…
Seni sevdikçe öğrendim,
İmkânsız diye bir şeyin olmadığını!
Bir insan,
Bu kadar sevilebilir mi?
Bu kadar özlenebilir mi?
Ve o insan,
Kendini ne kadar aşabilir?
O insanla ne kadar yaşayabilir?
Ancak bu kadar ey sevgili!
Ancak bu kadar!
Benim sevdiğim, özlediğim!
Benim istediğim, yaşadığım kadar!
Ve sen!
Her zaman olduğun yerdesin!
Ama ben!
Her haykırışımda,
Biraz daha boğuklaşıp kaybolan,
O dilsiz dudaksız seslerdeyim!
17.11.’07
"Yaşamaksa yaşamak, değilse ölmek istedim…"
Değil mi ama...
Tek başına taşınmaz ki, bu sevda, bu yürek!
Yüreğe yürek gerek!
Gönlünü sevdiğim güzel kadın...
Sen var ya...
Yine...
Ve her zaman ki gibi,
Harikasın!
Ömrüne, o güzel gönlüne bereket...
Nicelerine inşaAllah...
Her daim;
Sevgim, saygım ve fiddareyn saadetler duamla...
Bir bakış kadar yakın, bir ses kadar içimdeyken
KUTLARIM SİZİ SEVGİLİ ŞAİR.yuvasız kuş
TÜM YORUMLAR (4)