Aşk Nedir? Şiiri - Ruhan Karaelmas

Aşk sanki alev gibi yanan, kızgın bir çöldür.
Ben o kızgın çölde yanan, bir mazlum zavallı.
Aşk belki de, suyu olmayan kurak bir göldür.
Ben ise sevgiye muhtaç bir garip sevdalı.

Aşk belki de, karanlıklarda yanan bir mumdur.
Bu mum kalplerde yandıkça bedeni eritir.
O mumla yanan ışık, kalpte parlak umuttur.
Mum bitmeden sönmez ve ölene dek bekletir.

Aşk belki de, umutla sabredip beklemektir.
Sevdiği kişiden karşılık göremeyince.
Belki de, özlemle yanıp tutuşan hasrettir.
Sevdiği yari ondan uzaklara gidince.

Aşk belki de, bilinmeyen gizli bir iksirdir.
Formülü karışıktır, pek kolay bilinemez.
Aman! Sakın kimse içmesin, zehir gibidir.
Çünkü aşkın acısı, çok zordur çekilemez.

Aşk belki, sonu olmayan bir dipsiz kuyudur.
İçine düşen, bir daha asla çıkamıyor.
Aşk ateşten kavrulup kül olmanın yoludur.
Bu yola giren şaşkın, geriye dönemiyor.

Aşk belki girdaptır, insanı içine çeker.
Aklını baştan alıp, hayallere götürür.
Belki de aşk, tatlı bir rüzgardır. Hafif eser.
Estikçe rüzgar, aşığı serseme döndürür.

Aşk belki de, azgın nehirdeki dalgalardır.
Her şeyi savurup çok uzaklara sürükler.
Aşk belki de, ordu gibi cephede savaşmaktır.
Savaşa girenleri, kendine esir eder.

Bu aşk belki de, bir şişe alkollü içkidir.
İçen kişileri deli gibi sarhoş eder.
Bilinmez, belki de aşk hipnotik bir büyüdür.
O büyülediği herkesi, kendine kukla eder.

Aşk, göklerde şimşek gibi çakan yıldırımdır.
Kimin kalbine düşerse, o kişiyi çarpar.
Aşk belki de, yanan ateşten bir kıvılcımdır.
Kalpteki kıvılcım büyür ve bedeni yakar.

Aşk belki de, çıkmaz sokaktaki bir beladır.
Çıkmaza giren kişi, beladan kurtulamaz.
Belki de bu aşk, çok kıymetli bir pırlantadır.
Arandığı zaman kolay kolay bulunamayan.

Aşk, kendinden geçip her yalana inanmaktır.
Şu kalbimin sesini dinliyorum diyerek.
Belki de, sevgi dolu kalpleri aldatmaktır.
O saf ve temiz duygularla alay ederek.

Bazılarına göre, yaşama sebebidir.
Bazıları için ise sadece macera.
Kimine göre, geçici genlik hevesidir.
Bu hevesin sonunda, ne oluyor acaba?

Aşkta bazı kalpler, sahte, boş ve kiralıktır.
Gireni çıkanı çoktur ve belli değildir.
Bazı saf kalpler ise, gerçek ve satılıktır.
O kalpteki saray, sadece bir kişinindir.

Aşklar belki de, çok tatlı bir rüyadır.
Uyandıktan sonra, bir anda kabusa dönen.
Belki de, önceden yaşanmış hatıralardır.
Bu zamanda olmayıp, geçmişten bize gelen.

Kalpte sahibini bekleyen, boş bir taht sanki.
Aşk, kalplerle oynanan evcilik oyunudur.
Bazen çok acı çektirir. Fakat bir şey var ki,
Bence aşk, belki yaşanan en güzel duygudur.

Bu aşkı anlatmakla, kelimeler hiç yetmez.
Çünkü aşkın tarifi, boş satırlara sığmaz.
Aşkı yaşamayan kişi, o duyguyu bilemez.
Çünkü, ne kadar çok dinlese de anlayamaz.