Aşk Masalının Yarısı Şiiri - Rüstem Badı ...

Sokak lambaları solgun,
Yalnızca köşe başlarında
Bir kadının rujundan süzülen
Kırmızı ışıklar var.
Benim sokaklarımda hep bir eksiklik hissi,
Bütün kalabalıklara inat,
Herkes yalnız yürürken
Sana benzer bir ses duyulmaz.

Yaz, üstümüze kapanmış
Bir kahvenin penceresinden bakınca
Daha bir acı gelir gözlerimden,
Fakat ne fayda,
Görsen de değiştiremezsin
Zamanın, kara bulutlarla kovalanan yüzünü.

Fırlatıp atacağım şimdi
O eski sözlerini,
Ve sana ait her şeyi;
Çünkü bir zamanlar
Bir felsefe kitabında
Bana, “Neden hep bekledin?” dediler,
Oysa cevabım,
Bütün kelimelere benzerdi:
"Sonsuzluk, bir gün de biter!"

Şimdi bir çınarın gölgesinde oturup
Hayatımın anlamını sorguluyorum,
Biraz çocukluk, biraz utanç,
Ve yarım kalan bir geceyi tamamlamak
Fakat, kimse bilmez ki,
Saatin akrebi
Gerçekten ileri mi gider,
Yoksa seni unutmak için
Hep geri mi sarar?

Sana söylemedim,
Ama bütün yıllar
Bir çığlık gibi dondurulmuştu
Ve sen, her defasında
Beni kandırırken,
Kelimelerimle savruldun,
Ama hiçbirine veda etmedin.

Her şeyin ardında
Bir yüz, bir tekne
Ve denizin kıyısındaki taşlar var,
Ve onlar, her zaman
Bir parmak kadar uzak,
Bir sevda kadar derin.

Bana kalırsa,
Aşk bir çeyrek saatlik bir rüyadır,
Herkes onu bir zamanlar yaşar,
Sonra geriye, sadece
Bir damla gözyaşı kalır.
Ama sen,
Bir parmak balımsı dudaklarındasın,
Ve ben hâlâ,
Sana giden yolda kayboluyorum.