Aşk Masalı Yazdım Adına Senin

"Aşk masalı" yazarken seni
Yokluğun buz gibi, üşüyorum.
Sen kimbilir, sefalar içinde
Bensiz alemler sürüyorsun.

Senden kalan acı yüreğimde
Çeke çeke, kıvranıyorum
Gemlenir arzu, elem, keder
Ruhumun en derinlerinde.

Bakışlarının en uç noktasında
Yaşıyor muyum, bilmiyorum
Dalıp dalıp ta salındığım
Naif bakışların var baktığım.

Ne çok umutlar ektim oysa;
Senli hülyalara yetmiyor
Çok yakınsın lakin; uzak
Arşın ucsuz derinliklerinde.

(02)
Senin gözlerine çekmeden
Süzüldü ruhuma süzmelerin
Üzüm karası ah.. o gözlerin
Gü gibi oldu, soldu baharda.

Yaşadığım sensizlik cehennem
Toprak üstünde bir beden
Ölümüm senin kollarında, bak!
Gözün aydın sevgili, keyfine bak.

Alıştırdım yokluğuna ben kendimi
Zevkle çektim senden her elemi
Zaman zaman "ölüm" kalbime
Soruyor seni, bu ızdırap ta niye?

Sen varken "ben" yaşadığım
Yokluğunda öldü sevgili şimdi
Bir ben dirildim yeniden senden
Ettiklerine inat, aşkınla yaşayan.