Âşk Masalı I Şiiri - Tunga Eralp

Gül yüzün rüyamda gördüm,
Çöktüm dizine dizine,
O anda meftunun oldum,
Düştüm izine izine.

Araştırdım kimsin diye,
Sordum dilene dilene,
Rastlarım belki tanıyan,
Seni bilene bilene.

Sonunda biri "Bilirim,"
Dedi gerine gerine,
"Kaf Dağı'nın prensesi,
Otur yerine yerine."

"Evlat" diye devam etti,
Gülüp yüzüme yüzüme,
"O kız sana göre değil,
Uy sen sözüme sözüme."

"Vazgeçemem gideceğim,"
Dedim üzüle üzüle,
Gözümden melul ve mahzun,
Yaşlar çözüle çözüle.

Feryat etti: "Oğul, dinle,"
Bakıp polüme polüme,
"Divane gibi atını,
Sürme ölüme ölüme."

"Helal eyle hakkın." deyip,
Öptüm elini elini,
"Alıp geri geleceğim,
Ben o gelini gelini."

Dualarla çıktım yola,
Senin iline iline,
Oldum eğlence millete,
Düştüm diline diline.

Neler söylendi ardımdan,
Duydum kelime kelime,
Onca söze gülüp geçtim,
Saydım zelime zelime.

Geldim, buldum Kaf Dağı'nı,
Vurdum beline beline,
İz sürdüm kara toprağın,
Bağrı deline deline.

Atım yolda örselendi,
Sefil oldu bine bine,
Nüfuz ettim yamacına,
Mevzilendim sine sine.

Vardım kapına sonunda,
Yerden sürüne sürüne,
Toparlanıp çaldım zili,
Zinde görüne görüne.

Açınca kapıyı beni,
Gördün erine erine,
Nazar ettin ağır ağır,
Daldın derine derine.

Senin rüzgârına sundum,
Ben kendimi döne döne,
Yanmıştım âşk ateşine,
Serinledim söne söne.

"Tanrı Dağ'dan geldim." diye,
Girdim sözüme sözüme,
"Gelin edip seni evdeş,
Almak özüme özüme."

"Muradımdır bu cihanda,
Düşte kalmaya kalmaya,
Tanrı seni bana yazmış,
Geldim almaya almaya."

Söktüm sinemi yerinden,
Verdim eline eline,
"Sensiz Tunga iflah olmaz,
Böyle biline biline."