Yalnızlık ne kadar acı!
Yaşamayan bilemez..
Sanki ben, yalnızlığın küllerinden doğmuşum.
Yalnız yaşar, yalnız ölür lafı bana söylenmiş sanki..
Ve sanki, yalnızlık hamuruyla yoğrulmuşum.
Etrafım ne kadar kalabalık olursa olsun,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta