Aşk Libası Şiiri - Leyla Bay

Sökük bir libastan sızan,
Terzisi olamayan bir aşk bu,
Yakasına gurur, kollarına sabır,
Düğmesine özlem,
Astarına suskunluk yapışmış...

Daha ne kadar koruyabilirim,
Ve zamanın içinde ne kadar eksilir bilmiyorum...
Kader razı görürse,
İlmek atmaya hazırım...

Ama şunu bil !
Ne giyerim,
Ne atarım, yalnızca saklarım...
Çünkü seni ruhuma giydirmek
Seni ruhumda saklamak bile,
Büyük bir vedanın devamı ...

Duvara astım vedasızlıkları,
Affetmeye vakit yok,
İçim niyet etti içinden göçmeye,
Gözlerime bıraktım tüm helalleşmeleri...

Sen ki yaralı zamanımın, yamalı hançeri,
Sen kalbime saplanan hançerin gölgesi,
Sen acılarıma sinmiş en tatlı susuş...

Üzgünüm, affet, bağışla !
Konuşsam kıyamet,
Sussam kâinat,
mezar sessizliği...