Aşk Korsanı Hergele Şiiri - Mücella Pakd ...

AŞK KORSANI HERGELE

Geçende tutukladılar beni
Ellerimi bir güzel kelepçelediler
“Ne oluyor gardaş? ” diyecek oldum
Lafı boğazıma tıkıp
Nezarethaneye iteklediler

“Bre zâlimler!
Mademki zorla geldim
Hele sorun bir, aç mıyım, yorgun muyum? ”
Ne gezeeer!
Ne altıma sandalye çektiler
Ne de bir bardak çay ikram ettiler

Bir saat, iki saat, üç saat…
Sonrası… İpin ucu kaçtı, zamanı da şaşırdım
Öküz bakışlarıyla bekleye bekleye sabrımı da taşırdım
İniltiden nâraya… Feryatlarım saçıldı!
Sanıyorum beş suları demir kapı açıldı

“Nihayet! ” dedim “Herhalde salacaklar”
“Benim gibi bir manyağı tutup da belâ mı alacaklar”
Yok, öyle değilmiş ağam işin yazı turası
Kolay girilir yermiş de
Kolay çıkılır değilmiş burası
Biri soruyor, ötekisi yazıyor
Beynim ütüden dümdüz
Dilim küfür üstüne küfür diziyor

Korsanmışım güya, iddia bu!
Bir şey çalıp satmadım ki korsan olayım
Kapı kapı dolaşıp ekmek dilendim bir ara
Bir de köşe başında mendil açtım ki azıcık yolumu bulayım

“Aşk korsanıdır” demiş, birisi ihbar etmiş
Benim için ne şeref! Zilli iltifat etmiş
Hâlime baktılar, sonra
“Bir halt olmaz bundan” dediler. “Hata etmişiz.”
“İmzanı at da git, haybeden getirmişiz.”

Celâllendim ya; tutana aşk olsun artık
Sorgulayan herife bir daldım tam ortadan
Allah ne verdiyse ardı ardına saydım
Katmerli karşılıkla silkinip aydım
Tam gidecektim, ne güzel!
Tutuklandım tekrar, bu sefer darptan
İfademi alan
Meğerse komsermiş lan!