Aşk Kırıntıları Şiiri - Şaban Turan

Bir gece kaldı,
Yüreğimizi demleyecek,
Avuçladık çayımızı,
Sessizce üşüyerek.
Hangi hayali kursak,
Ya da acıyı yaşasak,
Yalnızız işte..!
Kimse bilmeyecek...

Dur gece dur..!
Sana esirim şu hücremde.
Bir aklım kaldı,
Onu da başımdan alma..!
Yüreğim zaten zalimde..

Yaşıyorsam, uğraşıyorsam;
Umudum hep yarına...
Bugün sizin olsun geride kalanlar,
Hızlı koşturuyorum o Can’a,
Can’ım burnumda,
Masalsa da..!
Masal diyarına...

Yitip gidenleri öyle uğurla ki,
Her birini bir yıldıza tak..
Öyle vedalaş ki,
Son nefesinde,
Gökyüzüne bak..!

Ben;
Eski şehrimi özledim;
Dumanı tüten bacalarında,
İs kokan sokaklarımı...
Islak kaldırımları aydınlatan,
Titrek loş lambaları..
Eski şehrimin neşesini,
Geceye kalmayan yürekleri..!

En acısını yaşayanlara;
Hangi acı dokunur ki...
Öğreniyor insan merak etme..!
Bir kuple söz,
Bir kuple nakarat,
Bir kuple tebessüm...
O kirpiklerin arasında saklanan,
Bir kuple ışık...
Yaşanıyor işte umutla karışık..!
Gönül kırıntılara aşık..!