nice tükenmiş sevdalarda
gönül hiç yorulmadı sevmekten
hazların peşinde koşmaktan
ve 'seni seviyorum' demekten
sanki her seferinde bir başkaydı 'aşk'
tendemiydi yoksa dudaktamıydı
anıları bir o kadar uzak
ben mi terk etmiştim
yoksa onlar mı çekip gitmişti
her yolcuya hancılık yapan ömrüm.....
hep aynıydı, her şey aynıydı..
severken...
başlangıçlar ve sonlar...
kederler ve ağlamalar...
yoruldu bedenimin her hücresi
doyumsuz istekleri paylaşmaktan
büyümüş 'benleri' seyretmekten
oysa Ben
bir okyanustum
her bir dalgada onlara yaşam veren,
alabildiğine aşkla seven..
ve her seferde sonsuza savrulan
ve yine yolu kendine çıkan
bütün olamadıklarım
bu okyanustan alabildikleri
tenlerine yapışmış bir iki damla idi
oysa Ben
sözlere sığmayacak kadar tanımsız
yaşamlarında yer bulamayacak kadar büyük
fark edemeyecekleri kadar onlardım
özgürüm
bitişli sevdalardan ve tanımlı aşklardan
anladım ki
AŞK 'Kendim' olmakmış
rüzgar olup esmek
güneş olup doğmak
sınırsız
sonsuz
hesapsız
yarınsız
olmakmış
ve şimdi burada
iki bedende tek Can olmakmış
Kayıt Tarihi : 4.3.2006 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kendi istedigine benzetme çabasında olmamalı karşındakinin istedigine benzemeye çalışırsan bir bakarsın kukla olmuşsun
ve insanlar sadece sevdigi şeyleri yapan kuklaları severler
ama ne tesadüftür ki her istediklerini yapanlardanda bellibir süre sonra sıkılır bir köşeye atarlar bir kukla gibi ...
Çok güzeldi
Kutlarım
Sevgiyle
AŞK 'Kendim' olmakmış
rüzgar olup esmek
güneş olup doğmak
sınırsız
sonsuz
hesapsız
yarınsız
olmakmış
....ve belki de AŞK'sız...!
sevgi ve saygıyla
TÜM YORUMLAR (3)