Aşk Döngüsü Şiiri - Yaşar Turgut Bilgin

Neden kendimi avutuyorum
Neden hayalinle aldatılıyorum
Belli ki
Bir buluta aşık olmuşum ben
Sen ise
Esrik bir rüzgarın
Gelgit sevgilisi.

Geleceksin diye seni bekledim
Gözlerim kapıda dolandı durdu
Boynuna sarılmaya hazır kollarım
Gelirim demiştin yine gelmedin.
Belli ki
Bir buluta aşık olmuşum ben
Sen ise
Uçuk bir zamanenin
Tutuklu sevgilisi.

Dön artık kendi denizlerine
Dön engin çizgilerin ötesine
Kuytu bir limanda dinlensin ruhun
Yunsun yıkansın mavi sularda.

Hep böyle kalmaz ağaçlar
Hep böyle kalmaz yalanlar
Yeşil yaprağa soru sorulmaz
Sual mi olur sarı çiçeğe
Neden çiçeğin sarıdır diye.

Her alem içinde ayrı bir düzen
Her insan içinde ayrı gezegen
Her nesne bir pervane
Hem dağınık, hem bir düzen içinde.

Ay batar güneş doğar
Menekşeler mor açar
Katırlar katar katar
Göç taşırlar yaylasına.
Yine çay kenarlarında kazanlar kaynar
Yine yünler eğrilir dengereklerde
En iyi boyayı Abdullah yapar
En güzel kilimi Fatmagül dokur
Erik ağaçlarının arkasında ahşap evlerde
Yine kurulur renkli tezgahlar
Kurulur sinilerle sofralar
Yine kalaylı ibriklerden
Gül yapraklı taslarla
Serin serviler altında
İçilir soğuk sular.

Beton bloklara gömülsek de
Bembeyaz örtülse de pencerelerimiz
Hiç bitmez bizim hikayemiz.
Ebedi bir aşkın
Müebbet döngüsündeyiz.