Aşk Kasidesi

Esip, yağıp, gürleyip bir bahar olmak varmış,
Bülbülü rakip deyip ahûzar olmak varmış.

Gecem yok, gündüzüm yok, bir kimseye sözüm yok,
Başkasında gözüm yok, yara yar olmak varmış.

Gönülde aşk yoğurup kendini meye vurup,
Can kuşunu uçurup boş mezar olmak varmış.

Bir gün gülün birine, vurulup gözlerine,
Sevgilinin yerine yanıp har olmak varmış.

Ya aşk içinde gani, ya serseri külhani,
Ya ben gibi yabani tarumar olmak varmış.

Aşk okunu yiyince, can yanar ince ince,
Herşeyini verince bahtiyar olmak varmış.

Bir garip şair olup özü sözü bir olup;
Ak sakallı pir olup ihtiyar olmak varmış.

Güle gönlü sevk ile hem aşk ile şevk ile,
Ey Hanifi zevk ile berhudar olmak varmış.