Ask kalemine ağııt Şiiri - Nevin Kalafat ...

1.
ben bir koç burcuyum...
hersey dibine kadar yasanır hayatımda....
bazen canım sekerek yurumek ister yollarda...
bazen surunurum.
coğu zaman gunesi ozlerim.
bulutlar ağlatır beni.
deniz ozgurlugum
tekneler  kurtulus simgem,
benim.
birgun binip bir tekneye
tek basima, ufka gidip,
gunese varacağım
sarılıp o na
kizilların icinde yok olacağım...
siirlerim kalacak...
birgun baska bir asık kadın
okuyacak,
kendini bulacak...
hayatının siiirlerini ve kendi
tekrarını yasayacak,
hep yanlız olarak.
bu siir,
tum asklara kalacak.

2.
koç bir adam,
yıkık asklarını dusleyecek,
gunlerin gecelerinde,
siirler yazacak kalemiyle,
laleler sulayacak acsinlar diye.
kalacak sayfalarında isyanlar kitapların,
kavgalar benliginde,
cinayetler isleyecek yureğinde...
ben
onun siirlerinden,
acılarının, hasretlerinin, ozlemlerinin,
parçalarını bir koyda,
cakıltaslarına birakacagım.
dunya donecek yıldizlar değisecek,
kulaginda,
unutulamayan bir sozcukle.
adam,
siyah saçlarıni sivazlarken,
gunesin denize vardığı zaman,
sahilde,
benden bir armağan bulacak,
dudaklarında huzunlu bir tebessumle.
lalenin bıraktığı armağanları
cakıl taslarının içinde.
hatırlayacak...
olimpos'ta
sonsuz atesin sıcaklığını,
vucudunda hissettigi anlari.
gunese bakacak uzun uzun,
gunesin kendisini cektigini,
anlar gibi olacak,
laleli kadınını...
hep, hep orada olacağım, .
o an bir meltem estıreceğım denizden
yayılacak askın kokusu
yazacak orada
bir siir
içinde ben olacağım.

28.03.2003