Aşk İstanbul'da Şiiri - Esra Doğan 2

Sen ve ben bitmişiz, ne yazar?
Kimse kaybetmedi ki bir şeyi!
İstanbul mesela.
El ele göremedi bizi,
Bulutlarının altında ıslanamadık
Kısmadık gözlerimizi,
Güneşi görüp de.
Sana koşuşum inletmedi bu şehri
Bana gelmeyişlerine ağıt yakmadı böylece,
Havalarda gezinen martılar
Bir sahil kıyısı tanıktı ikimize,
O da yitip gitmiş, ne yazar?
Yokmuş artık, yerini hiçliğe bırakmış
Sildikçe sen beni yüreğinden,
Silindim ben azar azar yeryüzünden
Biz hiç olmamışız,
Dünyaya karşı durmamışız
Kimse kaybetmedi ki bir şeyi...
Öpmemişsin kalem tutan ellerimi
Tutamamışım kalbimden çektiğin ellerini
Şimdi
Acılarımla yakıp yıkasım var bu şehri
Alevlere versem içime su serpmeyen denizleri,
Küllerimizden doğamayız ya
Bir kez daha!
Kimse kaybetmedi ki bir şeyi!