Sen yazdııkça dökülüyor kanlar parmaklarımdan,
Nefes alamayan bir bebeğin çaresizliği gibiydi zaman...
Çünkü bilemezdin, duvara çarpınca hiç bu denli kanayacağını kalbinin!
Bilemezdin, geceyi satın alan efendilerin seni bu denli kanatacağını...
Ve sen bütün hünerinle yazdın bana,
Okudum hemde defalarca okudum..!
Ağır bir komaya giren bir hastanın gözleriyle okudum...
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta