Kendine benzer kentiyle beraber kurulmus dizilmis evler
Sokaklar boyu ister taksi gecsin gecmesin uzun yol yüksek köprü dar sokak
Adini bilip bilmedigin hangi bahar olursa olsun
Dereleri daglari yaz kis hep kucaginda emzirip gezdirdigi toprak su gibi
Icinden kopup gelmisse davet olundugun yerin bir güzeli de sensindir
Bitti sonuncuydu korkusuna kuskusuna
Endisesi kaygisi tasasi cok ve yüklü
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta