zaman geçiyor, pencere önünden
elimde kalem, kâğıtlara düşen keder
yazılanlar senin için, gizemli yolcu
ne kokun ne gözlerin ne çıplak bedenin
elbet duyacak sesimi bir gün, bir ân
peşinden koştuğum aşk
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta