Aşk-ı virane Şiiri - İhsan Ertem

Hasretin gönlümde tatlı bir hüzün
Seni aramaktan bıkmadım bıkmam
Nereye dönersem illaki yüzün
Olmadığın yere bakmadım bakmam

Her dem peşindeyim ben adım adım
Sana aktı ruhum, sana kanadım
Kokunla kırılır kolum kanadım
Üstüne rayiha kokmadım kokmam

Gülden bahsederler hemen koşarım
''Aşk'' der biri çölde, çöller aşarım
Sensiz sohbet eden dile şaşarım
Gönlüme nadânı sokmadım sokmam

Altını elledim, teneke oldu
Baharda yaprağım çiçeğim soldu
Tükendi sermayem bir ismin kaldı
Bir nebze canımı sıkmadım sıkmam

Ne menem dertmiş bu, çarem ne menem
Tanımakta zorluk çekiyor annem
Halk ettiğin gibi aşk-ı viranem
Bir tek çivi bile çakmadım çakmam

Kızıp gemileri yakabilrdim
Coşup köprüleri yıkabilirdim
Hatta insanlıktan çıkabilirdim
Sabır kulvarından çıkmadım çıkmam

Talibi'nin yâri gönlünde hazır
Bak! yerli yerinde herşey, bu huzur
Yetim duvarını yıktı ya Hızır
Taşı, taş üstünden yıkmadım yıkmam