Ben ölmeden kazıldı, ruhuma her gün makber
Arzusuna kanmayan bedenim ölü gezer
Bir aşktan deli oldum ümidim artık mahşer
Gönlümü dara çeken takdiri el mukadder
Geçemedim gönülden kölem diye sat beni
Kimselere diyemem mecnunlara kat beni
Ölürsem tut salımdan tenhalara at beni
Yetişmez mi bir ömür yaşadığım derbeder
Bendeki dervişten sendeki mevki yüce
Tenezzül etmeyerek saydın beni bir hiçe
Son bir defa gel de bak sen halime gizlice
Geceler terkisinde hayal düşle harp eder
Gönüllü mahkum oldum azap çöktü başıma
Anlaşalım bir zahmet taht kuransın döşüme
Müspet, menfi cevap ver küllenmez ateşime
Sensizlik ciğerime sessiz sesiz hükmeder
(Maniler Sultanı)
Kayıt Tarihi : 15.3.2015 19:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!