Coşkun akan iki ırmak, buluştular haykırarak,
Safha safha, yaprak yaprak, uçtu aşk’a Mevlana.
-
Şems-i Tebrîzi’nin derdi, O’nu bulda sona erdi,
Hem sevdi, hem de sevildi, güldü aşk’la Mevlana.
-
O, aşk sırrının varının, âlemlerin nûrunun,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta