Coşkun akan iki ırmak, buluştular haykırarak,
Safha safha, yaprak yaprak, uçtu aşk’a Mevlana.
-
Şems-i Tebrîzi’nin derdi, O’nu bulda sona erdi,
Hem sevdi, hem de sevildi, güldü aşk’la Mevlana.
-
O, aşk sırrının varının, âlemlerin nûrunun,
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta