Aşk-ı Meşru Şiiri - Mehmet Söztutan

Dünya çok küçüktür
İstanbul büyük
Ne tarihine sınır var ne coğrafyasına
Kitapların sığmaz milyon sayfasına
Böyle bir hikâye, böyle bir yük
İstanbul çok büyük…

Çıldırtır âşıklarını kurban eder
Saçının bir teline
Avrupa’yı alır birine
Asya’yı diğer eline
Geriye ne kaldı ki güya
İstanbulsuz kuru bir dünya…

Doğu’nun sıcak kalbi bir yakadan
Batı’nın dahi gönlü öte yandan
Bağaz’da doğurur melez yavruyu
Emzirir Balkanlar’ın soğuk suyundan
Hemen tanırsınız çocuğu
Boynunda büyülü bir nazar boncuğu…

Yedi tepesinden selam gönderir
Yedi iklim dört köşeye
Akşamın kızıllığında bir şarkı tutturur
Beşiktaş, Bebek, Üsküdar
Hem çalar hem de söyler aşkın en hasını
Hele bir dinleyin Boğaz orkestrasını…

Alkışlar âşıkları yedi tepeden
Balıklar martılarla dost olur
Minareler nöbet bekler sabaha dek
Dipdiridir her zerre tespih çeker
Kubbelerle aydınlanır ortalık
Ve başlar kalabalık…

Ne bayram sabahı Sultanahmet’te
Ne yalnız Cuma günü Eyüp’te
Her anı kucaklar İstanbulluyu
Ana rahmi gibi
Şefkatli bir bucakta
O sımsıcak kucakta…

Böyle güzelin vurgunu olan bilir
Her gün artan zevk ile
Bu mukaddes şehir
Sevgili İstanbul,
Murat alamazsam eğer
Mezarım olsun yeter…