Fatiha'ya muhtaç yolunu şaşırmış bir ruh,
Kapımı araladığında tanıdım ilk kez İstanbul'u.
Oysaki buraya aittim yıllar yılı.
Öyle bir ruhtu ki ölmeden islama boyamalıydı bu şehri.
Ayasofya oldum olalı bir başka güzel gördüm kendimi...
Belkide beni asıl büyüleyen,
Surlar arkasından yükselen tekbir sesleriydi.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Gerçekten mükemmel bir şiir...bi çok şaire taş çıkartır.tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta