(Aşk-ı İlahi - 8) Uçsun Gönüller Sana

Bütün mükevvenatın yalnızca tek derdi var,
O da Senden uzaklık, ulaşamamak Sana.
Senden uzaklaştıran milyon türlü oyun var,
Milyon türlü engeller yolda gelirken Sana.

Nereden gelinmiştir? Nereye varılacak?
Bilinmezse bu gurbet ne çetin bir gurbettir.
Kalplerde bir aşk, kime kullanılacak?
Sevgilisiz bir sevda çekilmez bir hasrettir.

Onlar bilemiyorlar, onlar Seni bilseler,
Ne engelde dururlar, ne oyuna kanarlar,
Bütün dertleri biter ah Seni bir bilseler,
Ebediyen aşkının ateşinde yanarlar.

Bir an Sana gelseler, bir kez Seni görseler,
O öyle bir heyecan doruğunda mutluluk.
Her şeylerini feda edip Sana dönerler,
İşte budur en güzel, budur sonsuz kutluluk.

O an'da milyar yıllar bir hiç gibidir sanki,
Geçmişler, gelecekler onda varolamazlar.
Başlangıç yok, son yoktur ne huzurlu bir an ki;
Korkular ve hüzünler kalpte yer bulamazlar.

Sana müptela kalpler müftehirdir Seninle.
Kısacık arzularla uzanan aşıkların,
Bütün isyanlarını affet rahmetin ile,
Kalplerine ulaşsın nurun ala nurların.

İftirakınla yanan kalpleri bir an bile,
Bekletme Ey Sevgili tahtın eyle onları,
Uçsun gönüller sana dolarak nurun ile
Senden gelen nurları yansıtsınlar cihana.

Rabbim kalplerimizi Senin aşkınla doldur,
Bütün insanlık birden düşelim yollarına.
Hepimizi birleştir, bir beden, bir kalp oldur,
Hep beraber gelelim huzurlu huzuruna.

Ey Rabbim bizim değil, yaşat Senin an'ında,
O an'da hep beraber daim eyle bizleri.
Nur Cemaline bakar olalım hep karşında,
Zatına çekip götür daim eyle bizleri...

(15. Temmuz. 2006 – İzmir)