(Aşk-ı İlahi -38) Aşkın İki Katında // ...

Ben anamın karnında, bir çiğnem etle kan’dım.
Bir müddet-i karn’ında, bir avuç süte kandım.
Ahir zaman karn’ında, hayat suyuyla kandım.

Benlik dağımda vardım, akıl bağımda döndüm.
Kalp çağımda var-vârdım, ruhumla hiçe döndüm.
Kendi arşıma vardım, esmalarınla döndüm.

Bildim ki ilmel yakin, beni eyledin sema’.
Bir baktım aynel yakin, esmanla doldu sema.
Yaşadım hakkal yakin, esmanla ettim sema’.

Fena oldum Zat’ında arşımda güller bitti.
Kalbim füyuzatında bütün dertlerim bitti.
Ruhumun zevzatında birden bende ben bitti.

Ey aklımın tek Rabbi, aklımı et fikir-hal.
Ey kalbimin tek Rabbi, kalbimi et zikir-hal.
Ey ruhumun tek Rabbi, ruhumuysa et nur-hal.

Sen hallerin hali’si, haller üstü sonsuz hal.
Sen Rablerin halisi, Sensiz her şey olur hal’.
Sen hal’lerin hal’isi, hal’ler Sende olur hal.

Sana ulaşan erdir, bir makamdır katında;
Bizleri Sana erdir, yardım eyle kat’ında.
Sonsuz ve daim erdir, aşkın iki katında…

23. Ekim. 2009 – İzmir

Ali Oskan

Karn: 1- Bir zaman. 2- Asır.
Var-vâr: Var gibi.
Sema’: 1- İşitmek, dinlemek. 2- Mevlevi gibi dönüş.
Füyuzat: Feyizlenme.
3. Bitti: Aniden ortaya çıkma.
Zevzatında: Sür’atle gitmek.
Hal’: İdam.
Hal: Ben.
Kat’: Yol almak.