Aşk hep sonra Şiiri - Zennun Akdağ

Martı kanadı kadar ürkek, kaypak bedenim
Gemi halatından kalınca bu gün ki aşkım yaşama
Güneşi iliklerime değin hissettim
Deniz Günün kıskanç sevgilii
Yârim bana küs iki koca gündür naz yapar
Nazı da naz hadi gel de yazma
Sesinin tonunda ben varım biliyorum gel der gibi avaz
Hani gel dese gideceğim ama nerde o kadar zaman
Aşk hep sonra ki ömürlerde saklı uğraşma yetişemezsin
Kış ortasında bir ilk bahar güneşi gel de olma
Hani sevda gibi bir şey olmalı böyle deniz üstünde bir kentte yaşamak.
Ellerin üşür aldırmazsın
Zulanda umutlar beslersin yarına çıkar, çıkmaz
Yalvarırsın elinin uzandığı güneşe ne olur al beni daha fazla dayanamam.
Al tıpkı ötekiler gibi nereye aldıysan beni de al
Babamı kâbus yapıp rüyalarıma sokan
Anladım en güçlü sensin ölüm
Ölümü gör sokma sevdiklerimi gece korkularıma
Kaçıncı beyaz bayrak ne laf anlamazsın
Dalgaların sesini duyuyor musun yaşamak güzel yaşamak güzel
Zehir zıkkım olsun ölüm yaptıkların yeter
Yüreğimin ortasına sapladığın hançer kızım, oğlum, kardeşim
Korku salan karanlık şey seni
Kimi zaman kar beyazsın
Bir gece yarısı uykuda yakala beni
Bir dağ evinde olsun hani korktuğumdan değil eş dost ne der merak ederim
Yârim bana hala küs sesinin tonunda sevdasından naz
Kadıköy sahilinde hoyrat bi ayaz var.
Bir tek martılar aldırmaz
Kanat çırpar durur yaşama.
Yaşadın tutmadı ihtiyar elini her neye attıysan
İki yudumda bitirdin şarabını hadi iç be babalık yarasın koca haydar paşaya kalmadı hayat
Sen sahilinde içe dur bir de bak şu teline bakarsın adamdan sayan olmuş
Üzülme ne olur iç ve bitir şu faslı
Artık ne olursa olsun