Sur Şiiri - Ercan Keskin

Aşk insanı vurur derin yerinden
Sinsice bir yağmur çiseleyerek
Sel alır boran olur yel yepelek
Hicran yarasıdır çıkmaz gönülden

Vaz geçilmezdir o sanki ekmek su
Handiyse ondan değerlisi yoktur
Hatta eskidikçe daha makbuldur
Yıllar geçse bile kalır tortusu

Onsuz Hayat çepeçevre bir sur
Tek kişilik ordum var sine sine
Zalim bir komutandır zulme teşne
Tetikteyim o uyumaz su uyur