Ailemle oturdum bir bahçede
Sabah çay içtik inciraltında
Karşımda deniz,ağaçlar, içime sonsuz bir umut,bir ışık aşıladı.
Yavaş yavaş içimden bir gözyaşı seli aktı
Gökyüzüne bakarken,hatıralar aklımdan geçerken
Gemiye binip, açılmak istedim
O an yalnız kalmak,batan güneşe kadar,denizin ortasında uyumak
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta