Aşk gelince, mantık gider !

“Siz kalanını gördünüz mü ?”

Düşünmeyi dert etmezsin
Gönül akla, hep hükmeder !
Nasıl iştir, bilemezsin
Aşk gelince, mantık gider !

Aklın biter saltanatı
Ne kat ister, ne de yatı
Düşünmez ki maddiyatı
Aşk gelince, mantık gider !

İç çekip de, hep büzülür
Eriyip de o süzülür
Aklındansa bak çözülür
Aşk gelince, mantık gider !

Sıyrılır da, kalp de kayış
Nasıl dersin, gel de alış
Yola çıkar tıpış tıpış
Aşk gelince, mantık gider !

Düşünüp de etme tasa
Uzanır ta, uçar fasa
Değişmez hep, budur yasa
Aşk gelince, mantık gider !

Kendi bulur hep yolunu
Çalar hatta davulunu
Hazırlayıp bavulunu
Aşk gelince, mantık gider !

Ölçmez biçmez tartısını
Bilmez eksi artısını
Toplar pılı pırtısını
Aşk gelince, mantık gider !
Gönül akla, hep hükmeder !