Aşk Geldi Akıl Gitti Şiiri - Necip Zeybek

Ey aşk,
Adını çok duydum,
Belki yıllar önce tanıdım da seni,
Görmeyi görmeyi yüzünü unuttum.
Neredesin sen şimdi?

Ey aşk,
Çok gece gördü bu gönül
Çok gündüz...
Geç kalsa da öğrendi,
Değilmiş hayat tek düze pürüzsüz.
Nerede toz pembe hayaller şimdi?

Ey aşk,
Baharı çok sevdi bu gönül,
Ve kaybetmekten çok korktu.
Şimdi mevsim güz,
Nereye gitti bahar, nerede kaldı yaz şimdi?

Ey aşk,
Sen geldin, akıl gitti.
Hız çağında,
Aşılmaz mesafe yıllarmış yalnız,
Çok uzak, çok yabancı,
Ay gibi parlak, o kırışıksız yüz.
Kim bilir nasıl güzel bir şeydi,
Ve kimdi,
Bu vefasız unuttu.
Ya unutmam,unutamam diyenler nerede şimdi?