Aşk Gam Şiiri - Fatih Porsuk

El ayak çekildi sessizce,
Güneşin kızıllığı karanlığa bırakırken yerini,
Herkes birer birer kendi hayatına yollandı…
Baş başa kaldın kendi yalnızlığınla,
Yol geçmez bir birane,
İz kalmaz bir türbe gibi olmuşsun…
Ne arayan, nede soran var.
Salınmış tüm ışıkları hayatına,
Parçalanmış kalbinin çatlaklarından,
Süzülmüş inceden inceye,
Sen kararmışsın nafile…

Sorgularken hatalarını,
Bile bile yaptığın ahmaklıklarını,
Görürsün yanlışlarını,
Aynadaki yalnızlığın da akşam olunca,
Ya da gönlünde aşk_gam olunca,
Yüzündeki çizgiler artarken,
Sen gözlerinin sönmüş feriyle,
Kendi karanlığında kaybolurken,
Aksamın hüznüyle boğuşursun,
İsyanın ne faydası var ki,
Zaman istesen de istemesen de hızla geçmekte.

Sen hala ne durursun be
Aşktan kaçan bir firari gibi…
Kalk hadi,Baharı kucakla..
Yeni umutlarla dolu
Yanaşan su gemiyle

14.12.2005