Aşk Felsefesi/karmaşıklık

Sır...
Çok büyük bir sır...
Her şeyi berbat edecek olan,
Veya etmiş,
Geçmiş zaman...
Geçecek zaman...
Belirlemiş kader her şeyi,
Bize de sunmuş gerçekleri...
Olmaz dua demek,
Allah'a hakaret...
Ama sunmuş da gerçekleri.
İşte burada ya imtihan...
Ya kazandın,
Ya kaybettin.

Tehlikeli çizgilerde dolaşmak,
Ya bir cesurun,
Ya bir salağın işi.
Cesur muyum,
Salak mıyım bilmiyorum.
Doğru muyum, yanlış mı?
Bilmiyorum.
Öğrenmek?
Elbette istiyorum.
Ama diyorum ya;
Seviyorum.
Ya da demiyorum.
Çünkü;
Korkaklık alnımızın yazısı.
Cesurluğun alemi yok,
Etkisiz elemana...

Benim vazifem iyi olmak,
İsyan edemem korkaklığıma.
Cesurluk uğrarsa kapıma,
Ne âlâ!
Ama diyorum ya;
Ne cesur olacak kadar tehlikeliyim,
Ne de tehlikeli olacak kadar cesur...
Aşık olacak kadar cesurum ben.
Ona da gönül verir kararı,
Dokunmaz irade.
Aşk ne arar zaten aklın olduğu yerde?

Berbat ettim.
Ama suçlu değilim ya,
Canımı yakan bu.
Suçlu olmak istiyorum.
Nasıl mı bu kadar eminim?
Aşk suç mudur?
Sevgili okuyan,
Ver bunun cevabını,
Boynum kılla yarışmaz,
Yok olur bile...
Ver kararını!

Hayırlısı...
Ne güzel sözdür!
Hayırlısı bu imiş...
Aşk her zaman hayırlısı mı?
Sorma...
Bunu sorgulayacak kadar aklım yok.
Yüreğim var istersen,
İşine gelmez sevmezsen.
Çünkü sen bir şeytansın AKIL!

Bir hayaletim ben,
Kenar köşede duran,
Ve daima susan...
Sonra bir konuşurum ki;
Sabahlar olsun,
Ben susmam ki...
Etkisiz eleman...
Etkilerim saymakla bitmez.
Çirkin bir megolamanım...
Sandın ama değil...
Hayır değil...
Sorun da bu ya...
Bu devirde böyle aşk...
Gönüller sindirmiyor.
Bak da örnek al!
Al ve sen de benim gibi sev!
Sorun kimde anlarız.
Ya böyle sevmekte,
Ya da direkt ben de sevgili okuyan...

Beklemek değil,
Temelli bir karmaşıklık...
KarmAşıklık...
Bu huy ben de olduğu müddetçe,
Ne sen bana gülersin,
Ne ben sana ağlarım sevgili okuyan...