Aşk Felsefe Kahkaha

Kalbimde fısıltın,
Varoluşunun gereği gibi.
Spinoza haklıydı belki,
ama Can Baba olsa,
"Seviyorsan git konuş ulan!" derdi.
Ve ben susamam artık,
çünkü aşk dediğin, felsefeyle değil,
göz göze gelince çözülür.
Kalbim nabzımı geçiyor,
sana koşuyorum, ama usulca değil,
koşar adım, kahkahayla,
ayakkabılarımı çıkarıp, toprağı hissederek!
Çünkü aşk yalnızca düşünce değil,
bir de "gel ulan, sarıl bana!" diyecek kadar cesur olmak.
Dünya dönsün dursun,
ben sana doğru dönüyorum.
Özlem mi? Belki biraz,
ama Can Yücel der ki:
"Hayatta en güzel şey, birinin seni sevmesi,
senin de gidip ona sarılabilmen!"
Öyleyse, bekle beni!
Aşk