“Bir çiçekle bahar geçmez” dediler;
Çoğu âşık, onu bile bulmadı.
Muhabbet olmadan aşk beklediler;
Sevgisiz gönüller, lezzet almadı.
Hasreti olmayan bir vuslat... Niye?
Çilesiz, emeksiz ve hoyrat... Niye?
Yârine sadâkat, kabahat... Niye?
Mecnûn'un dilinden anlar kalmadı.
Leyla, şimdilerde bir isim yalnız.
Şirin ve Züleyha, sokaktaki kız.
Mecnûn'um, Ferhat'ım, Yusuf'um yalnız.
Küçülen gönüller, aşkı almadı.
Kayıt Tarihi : 6.10.2007 12:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!